නිවෙසේ සෙනෙහස 12

 

නිවසේ සෙනෙහස 13

මන් ඇහැරෙද්දි දවල් වෙලා. කාමරේ දොර ගාවටම ආවේ ඇදුන් නැතුව. එත් එක්කම අම්මත් උඩට ආවා.

අම්මා:-" මොකද ලමයෝ ඔය ඇදුමක් දාගන්න. ලැජ්ජ නැද්ද අක්කත් පල්ලෙහා ඉන්නව."

මන් හෙනටම පුදුම වෙලා හිටියේ. හරියට නිකන් දැකලා නැ වගේනේ.මන් ඇදුමක් දාන් පල්ලෙහාට ගියා. ලොකු අක්කයි පොඩි අක්කයි දෙන්නම සාලේ. ලොකු අක්කා ඇවිත් මගේ අතින් ඇදන් ගිහින් ඒ දෙන්නා මැදින් වාඩි කර ගත්තා. අම්මෝ දෙන්නා තරගෙට මාව ඉබිනවා.

ලොකු:-" අපිට මේ කොල්ලව කොච්චර මතක් උනාද."

එයාල හරියට කතා කරන්නේ මෙච්චර දවස් වෙච්ච දේවල් මතක නැ වගේ.

අම්මා සාලෙට ආවේ බත් එකකුත් බෙදාගෙන.

පොඩි:-" කෝ දෙන්න මන් කවන්න."  පොඩි අක්කා බත් එක අරන් මට කැවුවා. ගොඩ දවසකින් මෙහෙම බත් කන්නේ.ඒත් මම එකට කැමති නැ වගේ. ඔහොම දවල් වෙනකම්ම මන් හිටියේ tv එක බල බල. ගොඩ දවසකින්නේ tv එක බලන්නත් ලැබුනේ. ගේට්ටුව අරින සද්දෙටයි මන් tv එකෙන් ඔලුව ගත්තේ. නන්ගි scl ඇරිල එනවා. 

නන්ගි:-" අයි...යා"  කෑගහගෙනම ඇවිත් නන්ගි මාව බදාගත්තා. " තමුසෙම හෙනට මතක් උනා " එහෙම කියන ගමන් නන්ගි මගේ මුනත් ඉම්බා. එත් මටත් නොදැනිම ඉබේටම වගේ මගේ ඇස් ගියේ නන්ගිගේ කකුල් වලට. මේස් වලින් එන සුවද මගේ හිතේ මැවෙන්න ගත්තා.මන් කාමරේට ගිහින් phone එක අතට ගත්තේ වැලක් බලන්න හිතාගෙන. වැල් දෙකක් විතර play කරත් වැඩක් නැ පයිය නම් කෙලින් වෙන පාටක් නැ.එත් එක්කම නන්ගි කාමරේට ආවේ scl ඇදුන් පිටින්මයි. එයා කාමරෙට ඇවිත් දොර වැහුවා.

නන්ගි:-" කෝ ඔය ඇදුන් ගලවන්න."

මන් නන්ගි දිහා බැලුවේ පුදුමෙන් වගේ.

" මන් දන්නව අනේ ඔයා උඩට ආවේ මොකටද කියල." 

නන්ගි එහෙම කිව්වේ එයාගේ මේස් දෙක මට දික් කරන ගමන් මයි.මන් ඇදුම් ටික ගැලෙව්වා. නන්ගි ඇවිත් මගේ එහා පැත්තෙන් වාඩි උනා.මේස් වලින් ආපු සැර සුවද මගේ නහය කඩාගෙන යද්දි පයිය නිකන්න කෙලින් උනා. නන්ගි මගේ එක අල්ලන් උඩට පල්ලෙහාට කරන්න ගත්තා. 

"කෝ ඉන්නකෝ" නන්ගි එහෙම කියන ගමන් පයියට කෙල පාරක් දාලා අතේ ගහන්න ගත්තා.ටික වෙලාවක් ඔහොම කරල නන්ගි ඇදෙන් නැගිට්ටේ පල්ලෙහාට යන්න.

නන්ගි:-" ආ ආ දැන් ඔයා කර ගන්න. අම්මා බලයි මන් කෝ කියල." 

නන්ගි ලස්සන් හිනාවකුත් දාගෙන පල්ලෙහාට ගියා. මන් හොදට මේස් දෙක ඉබ ඉබ මගේ වැඩේ කරගත්තා. අනේ මන්දා මන් නිකන් කකුල් වලට වශී වෙලා වගේ.

එදා දවස ඔහොම ගෙවිලා ගියා.වැඩියෙන්ම උනේ කට්ටිය මාව බදාගත්ත එකයි ඉබපු එකයි. එතකොට මට තේරුනා එයාල මාව බල්ලෙක් කරාට මට කොච්චර ආදරෙද කියල.

මම උදේම නැගිට්ටේ පුරුද්දට වගේ. ආපහු බල්ලෙක් කරන්නේ කවද්ද කියන එක ගැන අම්මා තාම කතා කරේ නැ. එලිය වැටෙන කම් කාමරේට වෙලා ඉදලා මන් ජනේලේ ගාවට ගියේ මිදුලෙන් ඇහුන සද්දෙට අක්කලයි අම්මයි මිදුලේ රානි ඇන්ටිත් ඇවිත් ටොමිව වට කරන් වද දිදී එයාල විනෝද වෙනවා.මට ටොමි ගැන ලොකු ඊරිසියාවක් දැනුන.

මන් පල්ලෙහාට ආවා.

රානි ඇන්‍ටි:-" ආ පුතා දැන්ද ඇහැරුනේ." 

" ඔව් ඇන්ටි දැන් ටික වෙලාවක්" මන් එහෙම කියාගෙන කුස්සියට ඇවිත්  කැම එක අතට ගත්තත් මට කන්න හිතුනේ  නැ. මට ඇත්තටම හිතුනේ මේ බත් එක පාගල කෙල ගහල තිබ්බ නම් කියල.

ලොකු අක්කා:-" මොකද බලන් ඉන්නේ කන් නැද්ද.මන් කවන්නද."

"නැ නැ මන් කන්නනම්" 

මන් කැම එහෙම කාල  එදා දවසත් එපා වෙලා වගේ ගෙවල දැම්මා.

රෑට කාල එහෙම මන් කාමරේට ගියේ නිදා ගන්න. 

එත් එක්කම අක්කයි අම්මයි කාමරේට ආවා. ඇවිත් එයාලත් මගේ ඇදෙන් හාන්සි වුනා.

අම්මා:-" පුතේ කොහොමද ඒක." 

" මොකක්ද " මන් එහෙම ඇහුවේ අම්මා අහන්නේ මොකක්ද කියල තේරුනේ නැති නිසයි.

අක්කා:-" බෙල්ලෙක් වෙන එක මෝඩයෝ."

මම :-" අනේ මන්දා මන් ඒකට ආසයි."

අම්මා:-" හැම වෙලේම හිතේ තියා ගන්න කොල්ලෙක් උනාම කෙල්ලන්ගෙ කකුල් ලග වැටිල ඉන්න ඔනේ කියන එක. ඒ හැගීමට ආදරේ කරන්න."

මම :-" ඔව් අම්මේ මන් ඒ හැගිමට ආසයි"

අක්කා:-" එහෙනම් ආපහු කවද ඉදන්ද බල්ලෙක් වෙන්න ඔනේ."

"මේ දැන් ඉදන්ම වුනත් කමක් නැ" මට එහෙම කියවුනේ ඉබේමයි. අක්කටයි අම්මටයි හිනා.

අම්මා:-" දැන් නිදා ගන්න. හෙට උදේ ඉදන් ආපහු කුකු වෙන්න පුලුවන්"

අම්මයි අක්කයි කාමරෙන් ගියා.මට මාර සතුටක් දැනුනේ. 

ඊලග කොටසින්...